نتایج بیشتر...
جغد ها
جغد ها، این شکارچیان مرموز شب و این پرنده های عجیب و غریب قرن هاست که ذهن ما را تسخیر کرده اند.
با این که جغد ها فقط در تاریکی شب شکار می کنند، اما هیچ دلیلی برای ترسیدن از آن ها وجود ندارد.
بیشتر از دویست گونه جغد در سراسر جهان وجود دارد.
این جانوران همه چیز خوار در همه قاره های زمین به جز قطب خانه کرده اند. هرچند بین گونه ها تفاوت وجود دارد اما جغد ها چند خصوصیت مشترک دارند.
جغد ها پنجه های تیز، منقار های خمیده و سری دارند که این قابلیت را دارد که به هر جهتی که می خواهند بچرخد.
موضوع جالبی که درباره ی جغد ها وجود دارد این است که آن ها نمی توانند چشم های خود را حرکت بدهند. اگر جغد بخواهد به چیزی نگاه کند که در تیررس نگاهش نمی باشد، باید کل سرش را بچرخاند.
جغد ها پر های نرمی دارند. همین پر های نرم است که آن را به بهترین شکارچی تبدیل کرده است.
پر های جغد لبه های خاص و نرم و مخمل مانندی دارد که مانع از تولید صدا می شود و به جغد ها این اجازه را می دهد که بی صدا پرواز کنند به طوری که طعمه به هیچ عنوان صدای آن ها را نمی شنود.
جغد ها معمولا طعمه ی خود را درسته قورت می دهند و بعد از آن هر قسمتی را که غیر قابل هضم است مانند استخوان ، پر و منقار را بر می گردانند.
جغد ها پدر و مادر های خوبی هم می باشند. آن ها کنار جوجه هایشان می مانند و برای شان غذا (گوشت) می آورند.
آن ها گوشت را تکه تکه می کنند تا بچه هایشان بتوانند آن ها را بخورند.
جغد ها از جوجه هایشان تا زمانی که کاملا بال در بیاورند و بتوانند به تنهایی پرواز کنند، نگهداری می کنند. پروسه ای که ممکن است از چندین هفته تا چندین ماه بسته به نوع جغد طول بکشد.
شما ممکن است با یک نوع صدای جغد آشنایی داشته باشید: هو هو ، اما جغد ها صدا های جالب متنوعی را تولید می کنند.
ترجمه شده در : تیناسافت
گوینده : فاطمه لرستانی
