اضطراب جدایی در سگها یک مشکل رایج است که میتواند برای حیوان خانگی و صاحبش بسیار استرسزا باشد. این مشکل زمانی رخ میدهد که سگ به شدت به صاحبش وابسته میشود و هنگام جدایی از او احساس اضطراب و ناراحتی میکند.
علل اضطراب جدایی در سگها:
تغییر در روال زندگی: تغییر در برنامه روزانه، تغییر در اعضای خانواده یا جابهجایی به خانه جدید میتواند باعث اضطراب جدایی شود.
تنهایی طولانیمدت: اگر سگ به طور مداوم برای مدت طولانی تنها گذاشته شود، ممکن است به وابستگی بیش از حد به صاحبش عادت کند.
تروما: تجربه رویدادهای استرسزا مانند ترک شدن توسط صاحب قبلی یا رفتن به پناهگاه میتواند باعث ایجاد اضطراب جدایی شود.
ژنتیک: برخی از نژادها ممکن به دلیل ژنتیک مستعد ابتلا به اضطراب جدایی باشند.
علائم اضطراب جدایی در سگها:
پارس کردن، زوزه کشیدن یا ناله کردن: این صداها معمولاً زمانی که صاحب خانه را ترک میکند یا در حال برگشتن است، شدت میگیرند.
خرابکاری: جویدن مبلمان، خراشیدن درها یا پنجرهها، حفر کردن و ادرار یا مدفوع کردن در خانه از جمله علائم رایج هستند.
بیقراری: سگ ممکن است به طور مداوم در اطراف خانه پرسه بزند، به در نگاه کند یا سعی کند از خانه فرار کند.
لرزش، نفس نفس زدن و ترشح بیش از حد بزاق: این علائم نشاندهنده اضطراب شدید هستند.
مشکلات سلامتی: اضطراب جدایی میتواند باعث مشکلات گوارشی، پوستی و سایر مشکلات سلامتی شود.
راهکارهای مقابله با اضطراب جدایی در سگها:
آموزش تدریجی: به تدریج زمانهایی را که سگ تنها میماند افزایش دهید. شروع با دورههای کوتاه و افزایش تدریجی مدت زمان میتواند به سگ کمک کند تا با تنها ماندن سازگار شود.
ایجاد یک محیط آرام: یک محیط آرام و امن برای سگ فراهم کنید. میتوانید از اسباببازیهای تعاملی، پتوی آغشته به بوی شما یا پخش موسیقی آرام استفاده کنید.
آموزش دستورات: آموزش دستورات ساده مانند “نشستن” و “بمان” میتواند به شما کمک کند تا بر رفتار سگ کنترل بیشتری داشته باشید.
مشاوره با دامپزشک: در موارد شدید، دامپزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب یا درمانهای رفتاری را تجویز کند.
اجتناب از توجه بیش از حد قبل از ترک خانه: سعی کنید قبل از ترک خانه، رفتارهای هیجانانگیز یا توجه بیش از حد به سگ نشان ندهید تا او احساس نکند که شما در حال رفتن هستید.
استفاده از قفس: قفس میتواند به عنوان یک پناهگاه امن برای سگ عمل کند و به او کمک کند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشد.
آموزش به اعضای خانواده: همه اعضای خانواده باید رویکرد یکسانی در برخورد با سگ داشته باشند تا باعث سردرگمی او نشوند.
توجه: درمان اضطراب جدایی ممکن است زمانبر باشد. صبور باشید و با دامپزشک یا یک متخصص رفتار حیوانات مشورت کنید تا بهترین راهکار را برای سگ خود پیدا کنید.