توضیحات برنامه
در این برنامه فنون و تکنیک های ورزش رزمی آیکیدو با استفاده از فیلم های آموزشی ، نشان داده شده است.
از سایر
محصولات آموزشی ورزش های رزمی
دیدن فرمایید.
مطالب بیشتر
آیکیدو (به ژاپنی: 合気道 - به روماجی: Aikidō به معنی «طریقت هماهنگی روح و روان») یک هنر رزمی ژاپنی است. بنیانگذار این هنر رزمی، موریهه اوشیبا نام دارد که در ۱۴ دسامبر سال ۱۸۸۳ به دنیا آمد، و اغلب به او لقب استاد بزرگ (به ژاپنی: O'Sensei グレートティーチャー) را دادند. هدف اوشیبا از خلق این هنر رزمی، دفاع بدون آسیب زدن به حریف بود.
تمرکز ورزش آیکیدو در مشت و لگدزدن به حریف نیست، بلکه با استفاده از انرژی حریف برای به دست آوردن کنترل حریف(ها) یا دور کردن آنها از خود است. آیکیدو یک هنر ایستا نیست، بلکه تأکید فراوانی بر حرکات و جنبشهای داینامیک دارد.
کلمه آیکیدو از سه حرف کانجی تشکیل شدهاست:
• Ai | آی | 合 : به معنای به هم پیوستن، هماهنگی
• Ki | کی | 気 : به معنای روح، نیروی درونی، انرژی طبیعی بدن
• Do | دو | 道 : به معنای راه و روش
قوانین "آیکی" در زبان ژاپنی (در خارج از محل تمرین ) به ندرت استفاده میشود و دارای شبهات بسیاری نیز هست!
از دیدگاه صرفاً زبانی، آیکیدو به معنی "شیوه ترکیب نیرو" است و بر اساس قانون "آیکی" که در مورد هنرهای رزمی صحبت میکند این واژه را به معنی "راههایی برای کنترل مهاجم با حداقل تلاش و نیرو" تعبیر میکند . این بدین معنیست که باید از ریتم و زمان حمله حریف آگاهی پیدا کنیم و آن را درک کنیم که این شبیه اصولی است که جیگارو کانو (کانو جیگورو) بنیانگذار جودو معرفی کردهاست .
در آیکیدو، همانطور که تقریباً در تمام هنرهای رزمی ژاپنی دیده میشود، هر دو جنبه "جسم" و "روح و روان" مورد پرورش قرار میگیرد. پرورش جسمی در آیکیدو متنوع است بهطوریکه برای این منظور در هر جلسه با تمرینهای عمومی و حتی تمرینات خاصی این مسئله را پوشش میدهند.از آنجا که بخش قابل توجهی از هر جلسه آیکیدو شامل پرورش جسمی و فکریست، اولین چیزی که اکثر دانش آموزان یاد میگیرند چگونگی پرتاب شدن، سقوط یا به اصطلاح اوکمی است برای این منظور تکنیکهای خاصی برای حمله هر دو نفر پیشبینی شدهاست. پس از آموختن تکنیکهای پایه، هنرجویان دفاع آزاد علیه حریفهای متعدد و تکنیکهای برای دفاع در مقابل سلاح و حتی دفاع با سلاح را تمرین میکنند .
سلاحها در آیکیدو مشتمل بر یک چوب نسبتا کوتاه (۱۲۰ سانتی متری) به نام جو (Jo) ، شمشیر چوبی (کن یا بوکن Bokken) و چاقو به نام تانتو (Tanto) است که امروزه در برخی باشگاهها استفاده از سلاحهای گرم و خلع سلاح نیز مطرح شدهاست . در برخی سبکها مثل ایواما و موریهیرو سایتو زمان زیادی را صرف تمرین با چوب و شمشیر را تحت نام آیکیجو و آیکیکن میکنند . آیکیدو بر مبنای دست خالی در مقابل شمشیر و نیزه توسعه یافته پس اساس تمامی تکنیکها همین منشاء است.
محصولات آموزشی ورزش های رزمی