پنگوئن ها ، یک گونه ی خاص از پرنده ها می باشند. آن ها به آسانی به وسیله ی رنگشان قابل تشخیص اند: همه ی پنگوئن ها شکم سفید و کمر سیاه یا تیره دارند.
پنگوئن ها هم چنین سر های بزرگ و گردن های کوتاه دارند و به حالت ایستاده بر روی زمین قرار می گیرند. همانند همه ی پرنده ها پنگوئن ها خون گرم هستند، بدن آن ها از مو پوشیده شده و تخم گذار می باشند.
برخلاف بیشتر پرنده ها ، پنگوئن ها نمی توانند پرواز کنند. به جای بال برای پرواز، پنگوئن ها دارای باله می باشند.
آن ها شناگر های فوق العاده ای هستند و همه ی شکار های خود را در آب انجام می دهند.
در حقیقت پنگوئن ها آبزی هستند و بیشتر وقت خود را در آب می گذرانند.
اغلب پنگوئن ها در قطب زندگی می کنند، قاره ی یخی و برفی که اطراف قطب جنوب قرار دارد. هرچند همه ی آن ها در مکان های سرد زندگی نمی کنند.
پنگوئن ها از قطب شمال تا خط استوا در همه جا یافت می شوند. آنها در آفریقا ، استرالیا ، آمریکای جنوبی و حتی جزایر گالاپاکوس زندگی می کنند.
هفده گونه ی متفاوت از پنگوئن وجود دارد که از نظر نوع پر، اندازه و رنگ متفاوت می باشند.
کوچک ترین گونه ی پنگوئن ها به طور رسمی پنگوئن کوچک نامیده می شوند.
پنگوئن های کوچک ممکن است به طول حدود سیزده اینچ یا سی و سه سانتی متر و به وزن حدود سه پوند یا یک و نیم کیلوگرم برسند.
در مقابل بزرگ ترین گونه ی پنگوئن، پنگوئن امپراتور نام دارد. پنگوئن های امپراتور به طول چهار فیت یا ۱.۱ متر و وزن حدود صد پوند یا ۴۵ کیلوگرم می رسند.
بدن پنگوئن ها دارای لایه های ضخیم چربی می باشد که آن ها را گرم نگه می دارد و این موضوع آن ها را قادر به زندگی در سردترین آبها و سرزمین ها می نماید.
هم چنین بدن پوشیده شده از پر پنگوئن ها ، آن ها را در برابر سرما عایق بندی می کند.
پر های پنگوئن ها دارای روغن خاصی می باشند که آن ها را ضد آب می کند.
پنگوئن ها گوشت خوار هستند. آن ها ماهی کریل ، ماهی های مرکب و دیگر حیوانات کوچک دریایی را می خورند.
نکته ی جالبی که درباره ی پنگوئن ها وجود دارد این است که آن ها مزه ی غذا را متوجه نمی شوند، زیرا کل غذا را به یک باره قورت می دهند.
هنگامی که آن ها در حال شکار در اقیانوس ها می باشند، ممکن است در معرض خطر شکارچیانی همانند فک های دریایی و نهنگ ها قرار بگیرند.
در روی زمین پنگوئن ها نمی توانند بسیار سریع حرکت کنند. آن ها ممکن است لی لی کنند یا اردک وار حرکت کنند. اما پنگوئن هایی که در آب و هوای برفی زندگی می کنند راه سریع تری برای حرکت پیدا کرده اند.
این کار سورتمه سواری نام دارد و این زمانی است که پنگوئن ها همانند سورتمه بر روی برف ها لیز می خورند و این به آن ها کمک می کند تا مسافت های طولانی را بر روی زمین طی کنند.
پنگوئن ها برای تخم گذاری و بزرگ کردن جوجه هایشان به ساحل می روند. آن ها در گروه های بزرگ زندگی می کنند تا از دست شکارچیان یا آب و هوای سرد در امان بمانند.
این کلونی ها ممکن است هزاران یا حتی صد ها هزار پنگوئن را درون خود داشته باشند.
آن ها هر سال یک یا دو تخم می گذارند و پدر و مادر به نوبت تخم را گرم نگه می دارند و از جوجه هایشان مراقبت می کنند.
جوجه پنگوئن ها ممکن است از نظر ظاهر خیلی با پدر و مادر شان تفاوت داشته باشند، اما قبل از این که خیلی طول بکشد، بال و پر در می آورند و می توانند به تنهایی شکار کنند.
هرچند که همه ی گونه های پنگوئن در خطر نمی باشند، اما بسیاری از آن ها در خطر قرار دارند.
آب و هوای بد ، تخریب محل زندگی آن ها ، شکار کردن یا کشتن غیر قانونی برای روغن و تخم شان، می تواند باعث کم شدن جمعیت شان شود. به علاوه ماهی گیری بیش از حد انسان ها می تواند پنگوئن ها را با کمبود غذا مواجه سازد.
خوشبختانه همه ی گونه های پنگوئن ها به طور قانونی محافظت می شوند و انسان ها در تلاش هستند تا جمعیت پنگوئن ها را سالم و خوشحال نگه دارند.
ترجمه شده در : تیناسافت
گوینده : فاطمه لرستانی
برای دیدن فیلم پنگوئن ها ، این مجموعه را دانلود کنید (روی تصویر زیر کلیک کنید):